Max van Houten
Max van Houten, onderwijsassistent en deelnemer pabo-deeltijd

“Ik hoor echt bij het team”

“Meester worden en op een klein boerderijtje in de natuur wonen. Eigenlijk is dat altijd mijn grootste droom geweest,” zegt Max van Houten (22) aan het einde van het vraaggesprek. Er klinkt een glimlach in zijn stem. Dat van dat boerderijtje heeft Max van niemand vreemd: zijn opa is een natuurliefhebber. “Hij is mijn grote held en voorbeeld. Hij is nu erg ziek. Ik help hem met het voeren van de vogeltjes op de Hoge Veluwe waar hij woont. Hij heeft niet zoveel energie meer.” Max, sinds vorig jaar december onderwijsassistent op de PiusX (Bergschenhoek), gaat een deel van zijn droom waarmaken: in september start hij de deeltijd Pabo. Hij heeft er ontzettend veel zin in, ‘deze meester Max van groep twee plus’.

“Voordat ik op de PiusX terechtkwam, kende ik eigenlijk al veel leerkrachten en ouders. Dat kwam door mijn werk bij de Buitenschoolse Opvang Smallsteps. Op een goed moment heb ik juf Maaike gevraagd of ze nog iemand zochten.” Dat deden ze zeker: Max werd aangesteld als onderwijsassistent waarvoor hij een opleiding aan het Mondriaan in Den Haag had gevolgd. Tegenwoordig zie je Max vaak voetballen met de kinderen op het schoolplein. Hij voelt zich een volwaardig lid van het team: “Ik werk nu 15 uur per week op de PiusX, na de zomervakantie wordt dat 24 uur. ’s Ochtends haal ik uit elke kleutergroep 5 kinderen en ga met ze aan de slag. Ik bereid ze voor op de overgang naar groep 3. Ik vind het echt verschrikkelijk leuk. Toen ik afgelopen april een voortgangsgesprek had met Angelique (schoolleider van de PiusX, red.) kreeg ik een vast contract én bleek er een kans te zijn dat ik de deeltijd Pabo, gefinancierd door het rijk, kon volgen. Daar ben ik meteen op afgegaan. Ik was al eens eerder aan de Pabo begonnen, maar toen lukte het niet. De tijd was er toen nog niet rijp voor, denk ik. Nu wel. Ik heb er ontzettend veel zin in.”

Speciale aandacht

Een van de leerlingen van de PiusX heeft de speciale aandacht van Max. Het is een 6-jarig jongetje dat lijdt aan een spierziekte: “Ik help hem bij de gymlessen met zijn kleding en als er een uitstapje is, naar de dierentuin of de kerk, neemt ik hem mee in een bolderkar. Ja, ik vind het ook bijzonder de band die ik met hem heb.” Max is wel bezorgd, want de spierziekte is progressief van aard. Zijn eigen vader heeft, toen hij drie was, een spierziekte gehad: “Ik kan me daar natuurlijk niet veel van herinneren, want daar waren mijn broertjes en ik te klein voor. Het was een zware tijd voor mijn moeder. Gelukkig is mijn vader genezen.”

Zorgzaamheid

Wat Max tekent is zijn zorgzaamheid. Juf Maaike (Nieuwenhuizen, red.) zei over hem: “Iedereen kent Max. Ik zie een leerkracht in hem groeien.” Dat heeft ze goed gezien. Eigenlijk zat het er altijd al in. Op 17-jarige leeftijd gaf Max met veel plezier voetbaltraining aan jonge kinderen. Voetballen is sowieso zijn ding, maar als je hem vraagt wat hem inspireert, zegt hij: “Met mijn vrienden naar het strand en elkaar verhalen vertellen over wat we beleefd
hebben.”

Wil jij ook de Pabo volgen?

Neem contact op met onze personeelsfunctionaris Carmen Louer: clouer@laurentiusstichting.nl Je kunt haar natuurlijk ook bellen: 015 251 14 40 (algemeen) of 015 251 14 61 (direct). Bereikbaar: dinsdag t/m vrijdag tot 16.00 uur.

Laurentius innoveert
Laurentius spreekt
Laurentius leert
Laurentius werkt